Zazpi antxumeak mendiko txabola baten bizi ziren bere amarekin. Otsoa inguruan zebilen, antxumeak harrapatu nahian

Ama ahuntza janari bila irten zen eta esan zien behin bere zazpi antxumeei: -Lanera noa eta ez ireki atea inori

Baina antxumeek ez zioten ireki.-Zu ez zara gure ama! Gure amak ahots fina eta gozoa dauka, eta zuk lakar-lakarra

Otsoak, ahotsa fintzeko oilategi batera joan eta arraultza pilo bat jan zituen.

Arrautzak jan eta bigarren aldiz atea jo zuen otsoak. Antxumerik txikienak esan zion:  -Erakutsi hanka ate azpitik Eta otsoak hanka erakutsi zuenean, hala esan zion antxume txikiak:-Zu ez zara ama! Gure amak hankak zuri-zuriak ditu eta zurea beltz-beltza da. Alde hemendik!

Eta antxumeek atea ireki zioten

Otsoak, “krisk-krausk”, sei antxume jan zituen. Zazpigarrena ezkutatu egin zen.

Ama etxera etorri zenean, antxume txikiak, erlojutik barrutik irtenda gertatutakoa kontatu zion. Ama oso haserre jarri zen eta artazi handi batzuk, jostorratza eta haria hartu zituen. -Goazen otso gaizto horren bila! -esan zuen kopeta ilun-ilun jarrita

Tripa bete-bete eginda zeukan

Behin batean, orain dela urte asko eta asko, Martin Txiki izeneko mutil bizkor bat bizi zen. Martin Txikik ez zuen inoiz ogirik jan, bere herrian garirik ez zeukatelako. Eta, jakina, garirik gabe ezin da ogirik egin.

-Basajaunek garia daukate, eta ogia jaten dute. Garia lapurtu behar diet-pentsatu zuen behin Martin Txikik

-Iapa-iapa-iuuu! Ideia bikaina izan dut –esan zuen Martin Txikik.Eta aitaren abarka zabalak jantzi zituen

Abarkak jantzita, basajaunen bila joan zen.-Hostoa erortzean garia erein-entzun zion esaten basajaun bati

Martin Txikik apostu egin zion basajaunari:-Baietz nik zuk baino salto handiagoa egin

iup!,gari piloaren gainetik